Her şey bir ilanla başladı. İş adamı J. Roberts ve arkadaşı J. Rosenman, ilanda, “Paramız var ama ne yatırım yapacağımızı bilmiyoruz. Bize fikir verecek ortaklar arıyoruz” dediler. Beş bini aşkın yatırım önerisi geldi. Bunların içinde Michael Lang ve Artie Kornfeld’in teklifi hoşlarına gitti. Ve bu dörtlü kafa kafaya verip New York’un 2 saat kadar kuzeyindeki küçük Woodstock kasabasında bir müzik kayıt stüdyosu kurmaya karar verdiler. Ancak olaylar hiç beklemedikleri bir şekilde gelişecekti.
Resmi adı Woodstock Müzik ve Sanat Fuarı olan festival, Michael Lang’ın liderliğindeki dört iş insanı tarafından organize edildi. Woodstock Festivali “Barış ve Müzikle dolu Üç Gün” sloganı ile duyuruldu. Orijinal plan, Woodstock festivalini organizatörlerin 10.000 $’a kiraladığı New York, Wallkill’deki Howard Mills Endüstri Parkı’nda düzenlemekti.
Ancak bölgede yaşayanlar böyle bir festivalin düzenlenmesi fikrine pek de sıcak bakmamışlardı. Üç gün sürecek tarihi konserden bir ay önce, dört genç girişimci kurtuluşu 49 yaşındaki bir mandıra çiftçisinde buldu. Sonucunda festival, Woodstock kasabasından yaklaşık 80 kilometre uzaklıktaki 600 dönümlük bir mandıra çiftliğinde düzenlenecekti.
Bazı insanlar arabalarını yolda bırakıp yürüyerek kampa giderken, diğerleri araçlarının içinde, üzerinde veya çevresinde parti yaptı.
Festivalin gerçekleşeceği hafta sonunun öncesinde toplam 186.000 bilet satmıştı ve 200.000’den fazla kişinin gelmesini kimse beklemiyordu. Ancak bir gün önceden ABD’nin her yerinden binlerce genç ve Hippi konser alanına gelmeye başladı.
Kişi başı bilet ücreti 18 dolardı. (Enflasyona göre ayarlayınca bu para günümüzde 120 dolara denk geliyor). Kalabalığı kontrol edemeyeceklerinden korkan organizatörler, konseri ücretsiz olarak herkese açma kararı aldı.
Woodstock Festivaline Yarım Milyon İnsan Katılmıştı
15 Ağustos günü araziye yarım milyona yakın insan toplanmıştı. Yolu bile olmayan araziye ulaşmak isteyen yüzbinler, ufacık kasabada muazzam bir trafik keşmekeşine neden olmuştu. İnsanlar onlarca kilometre uzaklıktan konser alanına yürüyerek ulaşmak zorundaydılar.
18 Ağustos’a kadar devam eden etkinlik, Ağustos güneşinden de mahrum olmuştu. Zaman zaman gök boşalırcasına yağan yoğun yağmur, her tarafı adeta çamur deryasına dönüştürdü. Ama kimse kötü şartlara rağmen yerini terk etmedi. Yüzbinlerce genç o çamur deryasında 3 gün geçirdi.
Yağmurdan sırılsıklam olmuş bu genç hayranlar, coşkuyla Janis Joplin, Arlo Guthrie, Joe Cocker, Joan Baez, Creedence Clearwater Revival, The Grateful Dead, Jefferson gibi performansları izlediler.
Bir dizi müzisyen, dinleyicilerin büyük çoğunluğu tarafından coşkuyla paylaşılan bir duygu olan Vietnam Savaşı’na karşı olduklarını ifade eden şarkılar seslendirdi. Birçok hayran için konserin en unutulmaz anı, “The Star Spangled Banner“ın solo gitar performansı sunan Jimi Hendrix’in kapanış performansıydı.
Böylesine büyük bir kalabalığa yetecek kadar altyapı olmadığı için, çoğu kişi festivaldeki atmosferi kaotik olarak nitelendirdi. Ancak onca kalabalığa rağmen, şaşırtıcı derecede az şiddet olayı yaşandı. Bir genç kazara traktörün altında kalarak ve bir diğeri ise aşırı dozda uyuşturucudan hayatını kaybetti.
Aşırı kullanımdan dolayı iflas etmiş bir kaç ankesörlü telefon dışında hiçbir iletişim aracı yok. ABD’nin her yerinden yüzbinlerce aile gazetelerde haberleri okudukça, çocuklarının akıbeti hakkında derin bir paniğin ülke geneline yayılmasına neden oldu.
Woodstock Festivali İlerleyen Yıllarda Tekrarlansa da İlk Coşkuyu Bir Daha Yakalayamayacaktı
Woodstock’un 25. yıl dönümü kutlaması 1994 yılında New York, Saugerties’de gerçekleşti. Woodstock II olarak bilinen konserde Bob Dylan ve Crosby, Stills ve Nash’in yanı sıra Nine Inch Nails ve Green Day gibi daha yeni performanslar yer aldı. Yine yağmurlu, çamurlu bir hafta sonunda düzenlenen etkinliğe tahmini 300.000 kişi katıldı.
Daha az başarılı bir başka Woodstock 1999’da düzenlendi. 2019 için büyük bir 50. yıl dönümü festivali planlandı, ancak hiçbir zaman meyvesini vermedi. Sonraki yıllarda da festival heyecan yaratsa da sonucunda büyü bozulmuştu. Hiçbiri ilk zamanki heyecanı oluşturamayacaktı.
Sonucunda Woodstock Festival, çoğumuz için göremediğimiz, dokunamadığımız veya bir parçası olamadığımız bir efsaneden ibarettir. Ancak birkaç yüz bin şanslı insan için, bu olay muhtemelen hayatlarının en harika anıydı. Yazının devamında göz atmak isterseniz: Christiania: Özgürlüklerin Sınırını Kendisi Çizen Şehir
Kaynaklar ve ileri okumalar
- Woodstock Music Festival concludes. Bağlantı: https://www.history.com/
- The Complete, Unadulterated History Of 1969’s Woodstock Music Festival. Yayınlanma tarihi: 7 Temmuz 2021; Bağlantı: https://allthatsinteresting.com/
YolveMacera
