Bazı karakterler vardır, cesaret verir, yaşantımızı sorgulatır. Size bu yazıda anlatacağımız “Çelik Dede” lakaplı Gustaf Hakansson işte öyle biri. Onun hikayesi artık çok geç diyen bir çok kişiye ilham verdi. Belki sizi de verebilir.
İsveç’in Gantofta kasabasında eşiyle birlikte yaşayan Gustaf için bisiklet bir tutkuydu. Gustav 1951 yılında tam 66 yaşındayken bir gazetede 1000 dolar ödüllü, İsveç’te Haparanda’dan Ystad’a doğru yaklaşık 1000 millik bir mesafede, bir bisiklet yarışı düzenleneceğini duydu. Diğer 1500 genç İsveçli bisikletçi gibi oda katılım formu gönderdi bu organizasyona. Ve asıl hikaye bundan sonra başladı.
Hikâyenin devamına geçmeden önce kendisini tanımanız için araya küçük bir not düşelim. Gustaf Håkansson’un 1933’te berberiyle arası açılmıştı. Bu nedenle bir daha da tıraş olmamıştı. 18 yıl sonra yani 1951 yılına gelindiğinde beyaz ve gür bir sakalı vardı. Bu onun ne kadar inatçı bir adam olduğunu anlamınızı sağlayacaktır. Şimdi konumuza dönelim.
Bisiklet yarışına Gustaf’ın başvurusu kabul edilmedi. Aslında bunun nedenini tahmin etmiş olabilirsiniz. Bu tür yarışlarda bir yaş sınırı vardır ve bu yarışta da yaş sınır kırk idi. Sonuçta yetkililer bu sakallı yaşlı ve zayıf adamın bu yarışı çok zorlayacağını düşünmüşlerdi. Ancak kendisinin ne kadar inatçı bir adam olduğundan az önce bahsetmiştik. Yarışın başlangıç noktası Gustaf Hakansson’un yaşadığı yerden 600 mil uzaktı ve Gustaf’ın tahmin ettiğiniz gibi bisikletten başka aracı yoktu.
Gustaf bisikletine atladı ve tüm bu yolu bisikletle giderek yarışın başlamasına birkaç saat kala şehre ulaştı. Organizatörler 1.000’den fazla başvuru almıştıı ve yalnızca 50’sini kabul edilmişti. Ancak Håkansson, hayır cevabını kabul etmeyi reddeden tek kişi oldu. Son yarışmacıda yola çıktıktan 20 saniye sonra kendi yaptığı “0” numaralı atletiyle ve kendisinin yarı yaşında 50 kayıtlı diğer yarışçının ardından start aldı.
Gustaf Hakansson Bu Yarışta Herkesi Şaşırtmayı Başaracaktı
Farklı etaplardan oluşan bu turda, diğer katılımcılar etap bitimlerinde mola veriyorlardı. Bu esnada uyuyor, yemek yiyor ve dinleniyorlardı. Ancak Gustaf bunu zaman kaybı olarak gördü. Sonuçta tam 3 gün boyunca toplamda sadece 5 saat uykuyla pedal çevirdi. Bir ara yolda polisler onu sağlık kontrolünden geçmesi için ikna etmeye çalıştı ama o sadece gülümsedi ve pedal çevirmeye devam etti.
Üç gün sonra yaklaşık 120 mil öndeydi ve gazeteler “Çelik Büyükbaba” lakaplı Stålfarfar hakkında hikayelerle doluydu. Yarış organizatörlerinin amaçladığı şey elbette bu değildi. Aslında insanlar yarışın kendisinden ziyade, onun ne zaman pes edeceği ile ilgilenmeye başlamıştı. Ancak az evvel de demiştik. O çok inatçı biri idi.
Yarışın biteceği 7 Temmuz 1951 sabahı Ystad şehrinde sokaklar süslenmiş, karşılama komitesi yerini almıştı. Binlerce kişi kazanan yarışmacıyı beklemeye başlamıştı. Ancak ufak tefek bir bisikletçi beklerken ak sakallı, kırık dökük bisikletli ve “sıfır” tişörtlü bir ‘dede’ vardı karşılarında. Gustaf 5 gün 5 saat sonra yarışmayı birinci bitirmişti. Kayıtlı yarışmacılardan birinin bu bitiş çizgisini geçmesi için 24 saat daha beklenmesi gerekiyordu.
Ancak elbette birinciliği kabul edilmedi ve bin dolarlık ödülü alamadı, çünkü kural ihlali yapmıştı. Yarışın en önemli kurallarından birisi geceleri dinlenme ve bisiklet üzerinde olmama zorunluluğuydu. Bu kararla sporcuların sağlığı ve güvenliği göz önüne alınmıştı. Fakat organizatörler tarafından yarışa dahil edilmeyen ve dolayısıyla kurallarla ilgili bilgilendirilmeyen Gustaf bundan habersizdi.
66’lık Gustaf’ın bu insanüstü başarısı ülkede kısa sürede yayıldı. Gustaf Hakansson’un bu zaferi yarış kurallarında değişiklikler yapılmasına neden oldu. Bu yarıştan sonra, yarışlarda uzunca bir süre yaş sınırlaması kaldırıldı. Bu çelik adam 1987 yılına kadar tam 102 yıl yaşadı. Ve 100 yaşına kadar aktif olarak bisiklet kullanmaya devam etti. Hakkında çeşitli makaleler, kitaplar yazılan Gustaf “Ölünceye kadar bisiklete binilmeli” derdi. Bu sözleri bugün bir şeylere başlamak için çok geç kaldığını düşünen bir çok kişiye esin kaynağı oldu. Umarız sizlere de olacaktır.
Göz atmak isterseniz
- Afrika’da Bir Gezgin: Mary Kingsley
- Tesadüf Sonucu Dağcı Olan Barbara Washburn’u Hatırlayalım
- Dick Proenneke: Alaska’da 30 Yıl Yalnız Yaşayan Adam
- 42 Yıl Boyunca İzole Yaşayan Lykov Ailesi Yalnızlığın Ne Olduğunu Düşündürüyor
- Can Sıkıntısı Maceraya İlham Verebilir: Felice Benuzzi’nin Hikayesi
Kaynaklar ve iler okumalar:
- Gustaf Håkansson – the ‘steel grandpa’ who won a 1,000-mile bicycle race; yayınlanma tarihi: 11 Ekim 2013; Bağlantı: www.theguardian.com/
- How ‘Steel Grandpa’ Gustaf Håkansson Pirated Sweden’s Toughest Bike Race; yayınlanma tarihi: 17 Ekim 2020; Bağlantı: https://www.adventure-journal.com/
YolveMacera
