ÖĞREN

Dick Proenneke: Alaska’da 30 Yıl Yalnız Yaşayan Adam

Henry David Thoreau, 19. yüzyılın ortalarında Walden Göleti’ndeki küçük bir kulübede iki yıl yalnız yaşayarak ün kazandı. Yaklaşık bir asır sonra Richard “Dick” Proenneke, benzer bir yaşam tarzını benimseyip bu fikri daha da ileriye taşıdı. Alaska’nın sert doğasında tam 30 yıl tek başına yaşayan Proenneke, doğada hayatta kalma becerisiyle cesaretin ve dayanıklılığın simgesi haline geldi.

Richard-Proenneke-1
Richard Proenneke, çoğu doğa meraklısının ancak hayal edebileceği şeyi yaptı: 51 yaşında, tamirci olarak işini bıraktı ve doğayla bir olmak için Alaska’nın vahşi doğasına taşındı. Bir sonraki 30 yıl boyunca orada, devasa buzullar ve görkemli çam ağaçlarıyla çevrili alanda kalacaktı.

İnsanların tercih ettiği iki yaygın yaşam tarzı vardır. Birincisi, şehirde veya çevresinde yaşamak, büyük binalarda çalışmak ve her gün yüzlerce insanla etkileşimde bulunmaktır. Caddeler arabalarla doludur ve şehir merkezine sadece birkaç kilometrelik bir yolculuk saatler sürebilir.

Diğer yaşam tarzı ise kırsalda, açık alanlarda ve sakin bir çevrede yaşamaktır. Ancak çok daha farklı ve nadir bir yaşam biçimi de var: Dick Proenneke’nin seçtiği hayat. Alaska’nın vahşi doğasında, modern olanaklardan tamamen bağımsız bir yaşam sürdü. Yaklaşık 30 yıl boyunca tek başına yaşadı. Kendi elleriyle bir kulübe inşa etti ve elektriğin icadından önceki dönemlerdeki gibi yaşadı. Ateşi sürtünmeyle yaktı, suyu dışarıdan taşıdı ve yemeğini avlayarak sağladı.

Dick Proenneke Kimdir?

Dick Proenneke 1916’da Iowa’da doğdu. Çocukken marangoz olan babasından birçok beceri öğrendi. II. Dünya Savaşı sırasında orduya katıldı ve Pearl Harbor’da görev yaptı. Savaş sırasında geçirdiği ağır bir hastalık nedeniyle aylarca hastanede kaldı ve bu deneyim hayatını değiştirdi. Sağlığına daha fazla önem vermeye karar verdi ve doğada, kendi kendine yetebileceği bir yaşam sürmek istedi.

Sivil hayata döndüğünde, emekli olana kadar ağır ekipman operatörü ve tamirci olarak çalıştı. Bu süreçte, ileride doğada hayatta kalmak için ihtiyaç duyacağı becerileri geliştirdi. Ancak geçirdiği bir kaza sonucu neredeyse görme yetisini kaybedince, ikinci kez ölümle burun buruna geldi.

Bu olay, onu hayallerindeki sade ve özgür yaşam için son adımı atmaya karar vermeye itti. Proenneke’nin hayali Alaska’daki Twin Lakes bölgesinde bir kulübe inşa edip tamamen doğayla baş başa yaşamaktı. Ve tam olarak bunu yaptı.

Proenneke’nin her gün tanık olduğu doğal güzelliğin bir kısmı

1962 yılında, Proenneke, Anchorage’ın yaklaşık 193 kilometre güneybatısında bulunan ve günümüzde Clark Gölü Ulusal Parkı ve Koruma Bölgesi olarak bilinen bölgeyi keşfetti. Vahşi doğanın sunduğu büyüleyici manzara karşısında etkilendi ve buranın emeklilik sonrası yerleşmek için mükemmel bir yer olduğuna karar verdi.

1968 yılında, 52 yaşına geldiğinde, bir arkadaşı aracılığıyla göl çevresinde kendine uygun bir yer buldu. Yalnızca basit aletler, yerel malzemeler ve üstün marangozluk becerilerini kullanarak kendine küçük bir kulübe inşa etmeye başladı. İnşaat sürecini, tripoda monte ettiği 16 mm’lik bir kamera ile kaydetti. Aynı zamanda doğal yaşamı belgelemek için fotoğraflar ve videolar çekti, detaylı notlar aldı.

Elbette, kulübesinde WiFi yoktu, hatta elektrik, su veya acil durumlar için bir telefonu bile bulunmuyordu. Dış dünyayla bağlantısı son derece sınırlıydı. Sadece birkaç haftada bir görüştüğü, bölgede yaşayan birkaç kişiyle iletişim kuruyordu. Günlerinin büyük bir kısmını kilometrelerce yürüyerek geçiriyor ve kulübesinin etrafındaki vahşi doğayı yakından tanıyordu.

Proenneke’nin Ruhu Kulübesinde Yaşıyor

Ancak Proenneke bu zorlu ortamda sadece hayatta kalmakla kalmadı, aynı zamanda başarılı da oldu. Kendi elleriyle sıfırdan inşa ettiği bir kabinin içindeki unsurlarla korunan hayatının geri kalanını yüzünde bir gülümseme ile geçirdi.

Takıntılı bir gözlemci ve disiplinli bir günlük yazarı olan Proenneke, bir keresinde “Hayatımla meşgulüm, hiçbir zaman yalnız değilim” demişti. Doğa ile uyum içinde yaşadığı bu yıllarda, 1973 yılında kendi deneyimlerini ve vahşi yaşamı anlattığı “One Man’s Wilderness: An Alaskan Odyssey” adlı kitabını kaleme aldı. Kitap, büyük ilgi gördü ve kısa sürede ona beklenmedik bir şöhret kazandırdı. Dünyanın dört bir yanından insanlar onu görmek için bölgeye akın etmeye başladı.

İlginç bir şekilde, Proenneke son nefesini Twin Lakes’te vermedi. 83 yaşına geldiğinde, doğayla iç içe geçen otuz yılın ardından oradan ayrıldı. 1998 yılında, hayatının son dönemini kardeşiyle geçirmek için California’ya uçtu. Ancak şehir hayatına geri döndüğünde, ardında üç filmlik bir belgesel çıkaracak kadar görüntü bırakmıştı.

Ölümünden sonra park bekçileri Dick Proenneke’nin kulübesini bir anıta çevirdi.

Bu görüntüler, daha sonra “Alone in The Wilderness” adlı belgesele dönüştü ve doğada yalnız başına yaşamanın eşsiz bir kaydı haline geldi. 2003 yılında hayatını kaybetmeden önce, kulübesini resmî olarak bağışladı. Bugün, Richard Proenneke’nin evi hala bir müze olarak korunmakta ve doğayla iç içe yaşamanın ilham verici bir sembolü olarak ziyaretçilere açık tutulmaktadır.


Kaynaklar ve ileri okumalar: 


Size Bir Mesajımız Var

YolveMacera ekibi olarak yaklaşık 25 yıldır yollardayız. Gezmenin, kişinin hoşgörüsünü, yaratıcı yanını ve duyarlılığını artıran bir okul olduğunu ve bu okulun yaşı olmadığını; paylaşmanın da gezmek gibi bir tutku olduğunu biliyoruz. Bu nedenle hem etkinlikler düzenliyor, tutkumuzu paylaşmayı amaçlıyor hem de sizlere kaliteli içerikler üretmeye çalışıyoruz. Bu sitenin tek kazancı sizlere göstermek zorunda kaldığımız reklamlardır. Yüksek okunurluk düzeyine sahip bir web sitesi barındırmak ne yazık ki günümüzde oldukça masraflıdır. Bu konuda bizi anlayacağınızı umuyoruz. Ayrıca siz de bizimle yeni maceralara, mecralara, dostluklara ve paylaşımlara merhaba demek isterseniz topluluğumuza dahil olabilirsiniz.

YolveMacera

Sibel Çağlar

Merhaba. Matematik öğretmeni olarak sürdürdüğüm hayatıma ilerleyen süreçte doğa sporlarını ve içerik üreticiliğini eklemeyi tercih ettim. Bilim, tarih ve coğrafya ilgi alanlarımın başında geliyor. Severek üretiyorum ve ürettiklerimi yayınlıyorum. Yolculuğumda bana eşlik ettiğiniz için teşekkürler.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir