Alaska, Twin Lakes…Amerika’da gözlerden uzak, gizli bir cennet. Ve burada 1968 yılında çalıştığı şirketten emekli olduğundan itibaren 30 yıl boyunca yalnız başına yaşamayı seçen bir adam: Richard Proenneke

Aslında o sadece yalnızlığı seçmemiş, konforu ve şehri de reddetmiş biri. Kendi marangozluk becerileri ile çevredeki doğal malzemeleri toplayarak yaptığı kulübede kendi söylemine göre limitlerini anlamak için geçirdiği 30 yıl boyunca sadece emekliliğin tadını sürmekle kalmadı elbette. Doğal yaşam hakkında fotoğraf, videolar çekti, notlar aldı. 1999 yılında 83 yaşında şehre geri döndüğünde elinde 3 filmlik bir belgesel çıkaracak kadar görüntü vardı. Bu görüntüler “Alone in The Wilderness” adında bir belgesele dönüştü. Proenneke 2003 yılında ölmeden önce kulübesini National Park Service’e bağışladı. Richard Proenneke’nin evi bugün hala müze olarak kullanılmakta.

1916 doğumlu Richard Proenneke gençliğinde elinden her iş gelen bir adamdı: marangozluk, motor tamirciliği, balıkçılık…

2. Dünya savaşı sırasında Amerikan donanmasına yazıldı ve marangoz olarak donanmaya hizmet vermeye başladı. Bu hizmet sırasında ateşli romatizmaya yakalandı ve 6 ay boyunca hastanede kaldı. Arkadaşı Sam Keith‘e göre bu hastalık onun hayatında bir dönüm noktasıydı. O günden sonra kendini sağlıklı yaşama ve dayanıklı olmaya adadı ve Alaska’daki basit hayatın hayalini kurmaya başladı. Sivil yaşama geçince emekli olduğu tarihe kadar ağır ekipman operatörü ve tamirci olarak hayatını kazanmaya devam etti ve ilerde kendisine gerekli olacak becerileri geliştirdi.

Ve sonunda tüm yeteneklerini gözler önüne seren kulübesini ve kullanacağı eşyaları kendi elleri ile yaptı. 51 yaşında dünyanın en ıssız bölgelerinden biri olan Alaska’da yaşamaya karar veren Proenneke, zaman zaman ısının -40 derecelere kadar inebildiği vahşi doğada 30 yıl hem hayatta kalmak için mücadelesini verirken, hem de 1973 yılında vahşi yaşam ve kendi deneyimlerini kaleme aldığı ve hala basılı olarak bulabileceğimiz “One Man’s Wilderness: An Alaskan Odyssey,” adlı kitabını yazdı.

Alaska’da yaşamını sürdürürken aslında kendi içinde de değişimler yaşıyordu Proenneke. Gençliğinde avlanmayı hobi olarak yapmasına ve çok başarılı olmasına rağmen 1980 yılında avlanmayı kesti ve zorunlu kalmadıkça silahını ateşlemedi. Richard 2003 yılında aramızdan ayrıldı.

Yazıyı onun bir sözüyle kapatalım. “Her şeyin huzur ve uyum içinde bulunduğu vahşi hayata geri dönmek güzel. Burada yalnızım – sadece hayvanlar ve ben. Bir hayali gerçekleştirmek için değil ait olduğum yer burası olduğu için bu yaşamı seçtim. Sınırlarımı görmeliyim. Bu benim yaşama ait son deneyimim.”